Ήτανε και ένα και δύο και τρία διαμερίσματα οεο…….μέχρι το Θεό!!! Σε ένα μήνα πρέπει να φύγετε, να ξεκουμπιστείτε, να μας αδειάσετε τη γωνιά, πως το λένε ρε παιδί μου, ουστ!! Έτσι ακούστηκε
Το διαμέρισμα του 4ου - Συκοβαρίδου Αρίστη
Το διαμέρισμα του 4ου - Συκοβαρίδου Αρίστη
Ανάμεσα στις άλλες πολυκατοικίες του κέντρου δέσποζε πολυτελής και επιβλητική. Οδός Εθνικής Αμύνης, δρόμος κεντρικότατος και η γαλάζια ταμπέλα σε πληροφορούσε πως βρισκόσουν στο νούμερο 47. Φρεσκοβαμμένη στο χρώμα του σάπιου μήλου με
Το διαμέρισμα του 5ου - Κατερίνα Βερίγκα
Το διαμέρισμα του 5ου - Κατερίνα Βερίγκα
Στην οδό Δελφών 7, υπήρχε μια πολυκατοικία που την στόλιζε μία βυσσινί βουκαμβίλια. Τα διαμερίσματα αρκετά μα ένα από αυτά δεν φαινόταν να κατοικείται μόνιμα. Κάθε τόσο οι ένοικοί της έκαναν πηγαδάκια κουτσομπολεύοντας
Μια ιδέα γαλάζιο - Μαρία
Μια ιδέα γαλάζιο - Μαρία
Το ασανσέρ σταμάτησε με ένα τράνταγμα στον τρίτο. Η πόρτα κόλλησε για λίγο, μα τελικά τρίζοντας άνοιξε διάπλατα. Η Αναστασία έκανε μόλις δυο βήματα δεξιά, έβαλε με δυσκολία το κλειδί που κρατούσε στην
Τρεις λέξεις - Μαρίνα Αντωνίου
Τρεις λέξεις - Μαρίνα Αντωνίου
Κάθε βράδυ η ίδια ζεστή φωνή μιλούσε γλυκά, βελούδινα, σχεδόν μελωδικά στην αγαπημένη της συχνότητα. Κάθε βράδυ πολλούς μήνες τώρα, ό,τι κι αν έκανε την ίδια ώρα άνοιγε το ραδιόφωνο και παρέα με
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)
